Onze eerste echte poging

Na de mooiste brief van de wereld 20x gelezen te hebben, moesten we door naar de kaakchirurg. Met een grote glimlach en de dikke wang van Sjors zijn we meteen naar de moeder en zus van Sjors gereden. Tranen van geluk toen we het goede nieuws vertelden. Binnenkort staan hier niet alleen zus en (schoon)moeder, maar ook tante en oma! Hup, de auto in naar de ouders van Aart. Ook daar maken we twee dierbare mensen onwijs blij met het goede nieuws. Hoi roze wolk!

Uiteraard hebben we Els onvoorwaardelijk bedankt, in hoeverre dat kan. Ze geeft ons iets wat wij met z’n tweeën samen niet kunnen krijgen (hoe veel we ook proberen). Precies dat stukje maakt de relatie tussen wensouders en draagmoeder gevoelsmatig lastig. Enerzijds is het een ‘zakelijke’ overeenkomst met vooraf besproken ongeschreven regels, anderzijds veranderd dat al snel in zo’n emotionele en kwetsbare band. Als wensouders in Nederland heb je weinig te kiezen op het gebied van draagmoederschap (deze prachtige vrouwen liggen niet voor het oprapen) en ga je snel over je eigen grenzen heen. Je tolereert meer, want wat gebeurt er met de band als je dat niet doet?

Dan komt het moment dat je de meest gênante en tegelijkertijd hysterische onderwerpen moet gaan bespreken. Inseminatie. Hoofdstuk 12 uit het biologieboek. Hoe komt het bijtje bij het bloemetje, of in ons geval, hoe krijg je het zaad bij het eitje, zonder ‘het’ te doen. Iets wat veel mensen zich afvragen. Nou we kunnen officieel verklaren, we hebben ‘het’ niet gedaan! Hoe dan wel? De donor gaat ongemakkelijk naar het toilet, zijn potje vullen. Een urine container van €0,10 bij de apotheek. Vervolgens doet hij de vulling van het potje in een spuitje en op het toilet achter laten. Wij smeren ‘m zodat zij op haar gemak, met de beentjes omhoog, de inhoud van dit spuitje legen op de daarvoor bestemde locatie. Ze zal enige tijd blijven liggen zodat er zo min terugloop is. In haar vruchtbare periode doen we dit 3 keer. Lekker verhaal he?

Het is hysterisch om over te praten en we hebben veel lol. Toch kunnen we niet meteen beginnen, aangezien Els bij beide kinderen ongepland zwanger is geworden en we verwachten dat ze vrij snel zwanger van ons zou raken. We wachten daarom een cyclus, omdat ze anders uitgerekend is op de verjaardag van haar eigen dochter. We beginnen wel vast met ovulatie testen om inzicht te krijgen in haar cyclus en om te kijken hoe het überhaupt werkt. Mocht jij, beste lezer, vragen hebben over zelfinseminatie of ovulatie testen, wij zijn inmiddels ervaringsdeskundigen, dus stuur ons gerust een berichtje.

Over donorschap; Zeer regelmatig krijgen wij de vraag ‘wie is dan de donor?’ Hier kunnen we kort over zijn; wij vinden dat dit niet uit moet maken. We zullen allebei even veel papa zijn voor het kindje en we zullen het kindje met even veel liefde een kusje op de knie geven als dat pijn doet. Zodra het kindje er is, zijn we hier open over. Een kindje heeft immers het recht om te weten wat zijn/haar geboorteverhaal is.

Weekendje Nederland

Dan staat in juni 2014 onze vakantie gepland. We gaan voor het eerst met de camper op vakantie. Een grote droom voor Sjors, maar Aart moet nog even aan het idee wennen. Alles is gepland en geboekt. We rijden met de camper van Aart’s ouder van Hoogblokland (Google maar waar dit ligt) naar Rome. Vanaf Rome vliegen we weer naar huis. De camper zal daar overgenomen worden door tante Ina en oom Hans. We hebben een fantastische reis uitgestippeld. Van het Gardameer, waar we vrienden ontmoeten, via Milaan, Genua, Cinque Terre, Pisa, Luca, Florence naar Rome. En omdat dit al ruim van te voren gepland en geboekt is, kunnen dit niet meer verschuiven. Uiteraard is de eisprong aan het einde van onze eerste week vakantie, als we vlakbij Milaan zitten. Dus na veel onderling overleg, besluiten we om zonder dit tegen wie dan ook te vertellen, een weekendje terug te komen naar Nederland voor onze eerste poging. Dus.

Na de camper in een beveiligde loods achter gelaten te hebben, vliegen we vrijdag van Milaan naar Eindhoven. Hier hadden we de auto al neergezet voor vertrek, aangezien we via Eindhoven ook terug komen vanuit Rome. Vervolgens halen we Els en de kinderen op van een station in de buurt en zo rijden we met een auto vol naar een vakantiepark in Brabant. In de 3 dagen die we samen in een huisje doorbrengen insemineren we 2 keer. Wij zorgen dat alles klaar ligt en nemen dan de kinderen mee naar de speeltuin zodat Els haar kunstje kan doen. Het was erg ongemakkelijk, maar gelukkig gold dit voor iedereen en konden we er snel om lachen.

Terug in Italië hebben we een heerlijke vakantie. We proberen er extra dubbel dik van te genieten, aangezien dit waarschijnlijk onze laatste vakantie met z’n tweetjes is. We drinken wijntjes, eten lekker, genieten van de steden, de zon en elkaar. De ultieme vakantie. Eentje om nooit meer te vergeten.

Alleen een zwangerschapstest die positief is kan deze vakantie nog beter maken, maar we moeten wachten tot we mogen testen…